Ruim 2 jaar geleden werd ik benaderd in verband met een antiek parfumflesje wat ik te koop aan bood.
Deze persoon bleek de rekwisieten te verzorgen voor de filmopnames van een 18e eeuws kostuumdrama;
"Een Schitterend Gebrek" naar het gelijknamige boek van Arthur Japin.
‘Altijd al hield ik van nostalgie, vroegere tijden, de kostuums van toen, de interieurs, de tijd waarin vakmanschap nog echt gewaardeerd werd.
Het liefst verblijf ik op vakantie in landhuizen of kastelen of ten minste bezoek ik ze.
Kostuumgeschiedenis en kunstgeschiedenis waren mijn vakken op de modevakschool en modeacademie die ik gevolgd heb.’
Dus… mijn hart maakte een sprongetje.
Via een parfumflesje kreeg ik ‘lucht’ van deze opnames en ging ik op onderzoek uit of ik daar op de één of andere manier bij kon zijn.
En dat lukte, ik mocht figureren tijdens de opnamedag op 31 mei 2022 in Delft!
Ze waren toen net 2 weken begonnen met filmen.
Mijn vriend Ard zei geheel onverwachts: als ik dan toch met je meega, kan ik eigenlijk net zo goed ook meedoen!
En zo geschiedde…
De doorpas van de kostuums; rokken, onderrokken, oude schoentjes, pruiken, heupvullingen die je omgebonden kreeg, geweldig!
Het ging die dag om een paar scenes, overdag liepen we in daagse 18e eeuwse kostuums en aan het einde van de middag beeldden we voorname mensen uit in chique kostuums.
Het was in Delft opgenomen, maar in het verhaal beeld het Amsterdam uit.
Alles werd tot in de puntjes voorbereid, zelfs mijn nagels waren te lang, die stond ik ter plekke nog kort te veilen.
De scenes…
Verhalen horen we allemaal wel eens; dat filmopnames eindeloos over moeten en inderdaad, niets is minder waar.
Op een plein waar ik op een stoep zat met een andere dame, beeldden we 2 vrouwen uit die met manden vol koopwaar van de markt kwamen.
‘Galathée werd bijna onder de voet gelopen door een paard en Jamieson trok haar net op tijd weg.’
De figuranten werden goed verzorgd en gekoesterd, het ontbrak ons aan niets en de sfeer was zeer ongedwongen.
Aan het einde van de middag was het tijd om te verkleden; nu een chique outfit van prachtige stoffen inclusief strak aangeregen korset.
Mijn haar werd in de krul gezet en mooi opgestoken.
We kregen een heerlijke nasi maaltijd en plastic jassen aan om de kostuums te beschermen.
Het zweet brak mij uit, ik smeekte de kleedster om mijn korset wat losser te stellen, wat gelukkig mocht, al was het maar een klein beetje.
Wat volgde was een prachtige avondscene langs de Amsterdamse gracht;
In werkelijkheid langs de gracht in Delft bij Museum Prinsenhof.
Studenten hingen uit de ramen, lallend en brallend en opgewonden door dit hele gebeuren.
Het viel nog niet mee om die jongelui stil te krijgen voor de opnames, wat uiteindelijk lukte na wat streng toegesproken te worden.
De details… parkeerkruizen verbloemd met zand en hooi, de moderne naambordjes aan de huizen waren afgeplakt, aan ieder detail werd gedacht om de 18e eeuw geloofwaardig te maken.
We liepen langs de gracht als stel met meerdere stellen en Galathée voer op een trekschuit, getrokken dus door een paard.
Ze is onderweg naar de Amsterdamse schouwburg (opgenomen in een theater in Antwerpen).
Hoe vaak ik dat paard wel niet heen en weer heb zien lopen en wij ook…
Het begon te schemeren, mijn schoentjes knelden en korset helemaal…maar gewoon doorgaan, alles voor het resultaat!
Resultaat:
Na ruim 2 jaar wachten is de film er!
De trailer is al zo prachtig, echt schitterende beelden.
Om echt in de sfeer te komen zijn we op vrijdag 6 september 2024 afgereisd naar Vlissingen om daar de première bij te wonen.
Dit was de openingsfilm op het internationale filmfestival ‘Film By The Sea’.
Eens in je leven op de rode loper bij de film waaraan wij iets hebben meegewerkt, die kans kon ik niet laten lopen.
De film heeft ons buitengewoon verrast, wat een vakwerk!
Wij zijn uiteindelijk te zien in de 2e scene van de film waarin Galathée naar de schouwburg gaat per trekschuit en daar ziet u ons over de gracht lopen.
En zittend op het plein waar Galathée slecht nieuws krijgt te horen en weg wordt getrokken voor het paard die haar bijna omver loopt.
Uiteindelijk zijn wij natuurlijk achtergrond vulling, maar ook dat heeft een film nodig en voor ons was het een onvergetelijke ervaring!
Iets waar ik alleen maar van kon dromen.
Het ontstaan van de film:
Arthur Japin schreef in 2003 het boek ‘Een schitterend gebrek’, dat werd een internationale bestseller en is vertaald in meer dan 20 talen.
21 jaar lang heeft hij moeten wachten tot het moment is gekomen dat zijn boek nu verfilmd is.
Arthur Japin is ook mede scenarioschrijver van het filmscript en is zelfs als figurant even te zien in een scene op een bal in Venetië.
‘Een Schitterend Gebrek’ zou het regisseerdebuut van Erwin Olaf moeten worden, die helaas wegens ziekte ermee moest stoppen;
Michiel van Erp heeft dit voortgezet en er een prachtige film van gemaakt.
Iets voor Nederland om trots op te zijn.
